Ωροσκόπιο: Μία στιγμή ενός Απέραντου Όντος

Η Ζωή είναι συνυφασμένη με την Κίνηση. Γεννιέται διαρκώς από αόρατες δονήσεις και μετασχηματίζεται με την ίδια ενεργειακή δύναμη. Ο άνθρωπος επιβιώνει παίρνοντας και δίνοντας ενέργεια σε ψηλότερες ή χαμηλότερες συχνότητες, αναπνέει και εκπνέει, συλλαμβάνει ιδέες και τις εκφράζει. 

Έτσι και ο μηχανισμός και ο σκοπός της ύπαρξης των ανθρώπων εκφράζεται μέσα από την ροή των Ζωδιακών χαρακτηριστικών, από την διαδοχική εμφάνιση κάθε Ζωδίου σε μία σειρά που φυσικά αξιολογείται με ακρίβεια.

Ξεκινάμε από τον Κριό που έχουμε την εκδήλωση μιας ιδέας, μια πρώτη ώθηση για έκφραση σα μια πράξη σποράς, είναι αρχή και η κραυγαλέα αίτηση για αρχή της Ζωής. Στον Ταύρο έχουμε την πραγμάτωση της σύλληψης, την πρωταρχική λειτουργία της γονιμότητας και όλες τις συνθήκες που απαιτούνται για την επιτυχία της διεργασίας. Στους Διδύμους η σύλληψη έχει επιτευχθεί κι αρχίζει η ανάπτυξη των οργάνων που προϋποθέτει την τροφοδότηση και το σχηματισμό, η πρώτη επικοινωνία με το περιβάλλον, η ανάσα. Στον Καρκίνο η σχηματοποίηση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Η καινούργια ύπαρξη ζει μέσα σε ένα προστατευμένο χώρο, αποζητά δύναμη και πληροφορίες για τον έξω κόσμο, οργανώνει τα ένστικτά του. Η μεγάλη έξοδος στον Ήλιο, η γέννα, πραγματοποιείται στο Λέοντα. Η γέννα δημιουργεί και μόνο έτσι βιώνουμε την ύπαρξη. Το γέννημα – άνθρωπος επιβιώνει στο περιβάλλον σαν αυτόνομος οργανισμός στην Παρθένο. Στον Ζυγό, ψηλαφίζει τις ανάγκες του για την ύπαρξη και την έγκριση των ομοίων. Περνά στην διπολική του υπόσταση. Περνώντας συνειδητά μέσα από τις σχέσεις συνύπαρξης και συνεργασίας ο δημιουργημένος – δημιουργός προχωρά σε μια κατάδυση στις ρίζες των ενστίκτων για να αντιμετωπίσει τις αιτίες της ζωής του. Ο Σκορπιός συμβολίζει αυτήν την επώδυνη και επικίνδυνη επιστροφή στη μήτρα της ζωής. Μέσα από τα βάθη του ασυνειδήτου η γνώση δίνεται στον Τοξότη για να οργανώσει την κλίμακα των ηθικών αξιών. Η γνώση αποκτά αξία. Στον Αιγόκερω θα οριστούν οι κανόνες και η ιεραρχία για την προσωπική και ομαδική συγκρότηση, για την δομή των αρχών. Ο Υδροχόος θα εκπροσωπήσει τη στιγμή που η οργανωμένη ύπαρξη θα αναρωτηθεί αν το οικοδόμημα όπου στέκει ο δημιουργημένος αντιπροσωπεύει με συνέπεια την Ιδέα που κίνησε τη ζωή (από τον Κριό). Ο Ιχθύς τέλος θα συμβολίσει την ιδέα που δεν έχει εκδηλωθεί και να την ωθήσει στην έκφρασή της.

Το παραπάνω κείμενο είναι ένα «συμπυκνωμένο» υλικό από το εξαιρετικό και πολύτιμο βιβλίο της κυρίας Θεοδώρας Ντάκου από το Βιβλίο με τίτλο «Αστρολογία, 1981».